La Stravaganza Concerto

La Stravaganza Concerto (10/04/12)

 

Tijdens ons bezoek aan Italië herinnerde ik me opeens een boekenreeks die ik lang geleden begonnen was, maar nooit afgemaakt heb: Stravaganza. In elk boek (het zijn er ondertussen zes) komt er een nieuwe ‘stravagante’ bij, iemand die door tijd en ruimte kan reizen. Het klinkt ingewikkeld, maar misschien wordt het duidelijker als ik even per boek een korte inhoud geef.

Allereerst: “Stad van maskers”. Lucien Mulholland is een  jongen uit Londen, 21^e eeuw, die aan kanker lijdt. Hij valt met een notitieboekje in slaap en wordt wakker in het 16^e eeuwse Bellezza, een stad die erg op Venetië lijkt (maar zich in een alternatieve wereld, Talia, bevindt). Daar beleeft hij allemaal spannende dingen, maakt veel vrienden, maar ook enkele vijanden.

Vervolgens heb je het tweede boek: 

“ Stad van sterren”. Er komt een nieuwe stravagante bij: Georgia O’Grady voelt zich erg ongelukkig sinds haar moeder met een nieuwe man getrouwd is. Ralph, haar nieuwe stiefvader, is niet zozeer het probleem, als wel haar nieuwe stiefbroer Russell. Deze pest haar continu, maar als Georgia er iets van zegt tegen haar moeder, grijpt die niet in. Georgia’s grote hobby is paardrijden. In een antiekwinkel koopt ze een beeldje van een gevleugeld paardje. Die nacht valt ze in slaap met het beeldje in haar handen en ontwaakt ze in Remora, de Taliaanse tegenhanger van Siena. Daar zijn ze volop bezig zich voor te bereiden op de Stellata, een jaarlijkse paardenrace.

Het derde boek, “Stad van bloemen”, gaat over nog een nieuwe stravagant. Sky Meadows is uitgeput omdat hij altijd voor zijn alleenstaande zieke moeder moet zorgen. Op een dag krijgt Sky een klein parfumflesje aan. Hij valt in slaap en wordt wakker in Giglia, een equivalent van Firenze. Hij ontmoet andere stravaganti en probeert samen met hen een gevaarlijke klus te klaren.

Het vierde deel van de Stravaganza-reeks, “Stad van geheimen”, vertelt het verhaal van de onzekere Matt Wood, die dyslectisch is. Voor zijn verjaardag krijgt hij van zijn oudtante Eva een boekenbon, die hij omruilt voor een boek in de plaatselijke antiekwinkel. ’s Nachts gaat hij slapen met het boek en wordt hij wakker in Padavia (Padua bij ons). Ook nu beleven de stravaganti een heus avontuur.

Het vijfde boek, en het laatste dat ik gelezen heb, heet “Stad van schepen” en gaat over Isabel Evans. Al heel haar leven moet ze in de schaduw staan van haar tweelingbroer Charlie. Ze vindt een fluwelen zakje met daarin stukjes van een mozaïek. Die avond stravageert ze naar Classe (de Taliaanse variant van Ravenna), wanneer ze in slaap valt met het zakje. Wanneer de stravaganti ontdekken dat Classe en Bellezza bedreigd worden, slaan ze de handen in elkaar om het hele boeltje te redden.

Het laatste boek, “Stad van zwaarden”, is nog niet uit, maar zou gaan over Laura, de beste vriendin van Isabel, die stravageert naar Fortezza, de equivalent van Lucca.

Dit waren de boeken héél kort voorgesteld, dus als je nieuwsgierig bent, dan zou ik de boeken zeker lezen, als ik jou was! Het zijn leuke, grappige, spannende boeken met een vleugje romantiek. Voor ieder wat wils!

Ik was van plan enkel de laatste twee boeken te ontlenen, maar toen ik in de bibliotheek was, dacht ik dat ik ze evengoed alle vijf kon meenemen, omdat ik de eerste drie delen al te lang geleden gelezen had. Ik heb die boeken in één ruk uitgelezen. Volgens mij heb ik er slechts drie of vier dagen over gedaan, zo goed vond ik ze. Het is dan ook logisch dat dit het centrale thema werd voor mijn cakejes.

Ik maakte chocoladecakejes met een lopende vulling, althans dat was het plan. Het recept is redelijk eenvoudig, maar de uitvoering is wat minder. Om te beginnen moest je de cakejes voor de helft vullen met je beslag en er vervolgens een stukje chocolade in leggen. Dan moet je het cakeje vullen met de rest van het beslag en volgens mij is het daar fout gelopen. Mijn ‘bovenste laag’ was denk ik niet dik genoeg. Bij het openen van de oven, zakten m’n cakejes helemaal in. Ik heb het opgelost door ze op te vullen met crème au beurre, maar die maakte de cakejes extra zwaar en extra zoet. 

Vervolgens ben ik minstens anderhalf uur bezig geweest met het versieren van ocharme zes cakejes! Op elk cakeje verwees ik naar één van de boeken. Zo maakte ik een masker (boek 1), een (mislukte) ster (boek 2), bloemetjes (boek 3), een lipje met daaronder ‘st…’ (boek 4), een bootje met een sterrenhemel (boek 5) en een zwaard (boek 6). Het duurde zo lang, doordat ik telkens mijn spuitkopje moest afspoelen, nieuwe crème au beurre moest maken en de suikerbloempjes en het lipje moest vormen.

Ik vond het uiteraard wel super om te doen, maar het was al half elf eer ik klaar was en toen mocht ik nog aan de afwas beginnen.

Tja, wie rommel maakt, moet die opruimen, dat is de gouden regel bij ons thuis!

Recept: (voor 6 cakejes)

Ingrediënten: - 60 g zachte boter, - 55g fijne kristalsuiker, - 1 groot ei, - 1 el cacao, - 55g pure chocolade, - 85 g zelfrijzend bakmeel

Bereidingswijze: 1) Verwarm de over voor op 190°C. Bekleed een muffinblik met 6 papieren vormpjes.

2) Klop de boter met de suiker, het ei, de cacao en het bakmeel in een grote kom tot een glad beslag.

3) Schep het beslag in de vormpjes en maak met een lepel een kuiltje in het midden van elk vormpje. Breek de chocolade in 6 gelijke stukjes, leg in elk kuiltje een stukje en verdeel het overige beslag erover.

4) Bak de cakejes 20 min. in de voorverwarmde oven of tot ze gerezen zijn en veerkrachtig aanvoelen.

5) Laat de cupcakes 2-3 min. afkoelen in het blik voordat je ze warm serveert.

Variaties: 1) Met witte chocolade: volg het basisrecept, maar vervang de pure chocolade door witte chocolade.

2) Met vanille en chocolade: volg het basis recept, maar neem 90 gr bloem en laat de cacao achterwege. Voeg aan de boter en suiker ½ theelepel vanillearoma toe en vervang de pure chocolade door melkchocolade.

Veel bakplezier en smakelijk eten!

Song suggestion: La Stravaganza Concerto by Antonio Vivaldi